Το μυοπεριτονιακο σύνδρομο (myofascial pain syndrome) είναι ένα σύνδρομο χρόνιου η οξέος πόνου το οποίο επηρεάζει τους μυς και τα μαλακά μόρια. Οι συνηθέστερες ομάδες μυών οι οποίες επηρεάζονται είναι οι μύες του αυχένα και της οσφυϊκής περιοχής. Χαρακτηρίζεται από trigger point και taut bands. Τα trigger point είναι ευαίσθητα σημεία εν τω βάθει ενός μυ τα οποία κατά την ψηλάφηση τους προκαλούν οξύ έντονο πόνο περιφερικά του σημείου ενώ οι taut bands χαρακτηρίζονται από ψηλαφητή σκληρία (οζίδια) κατά μήκος του μυός.
Εμφανίζεται συχνά λόγω «κακής» στάσης σώματος σε επαγγέλματα όπως οδοντίατροι, κομμωτές/τριες, αισθητικούς άκρων, επαγγελματίες με καθημερινή πολύωρη χρήση η/υ, με αναλογία 2/1 γυναίκα/άνδρας. Οι ασθενείς στην πλειοψηφία τους έχουν τα trigger point για αρκετό διάστημα πριν πάρουν την απόφαση να απευθυνθούν σε κάποιον επαγγελματία υγείας γεγονός το οποίο καθιστά την αντιμετώπιση του προβλήματος δυσκολότερη.
Στα προαναφερθέντα επαγγέλματα παρατηρείται η υπέρχρηση μιας η και περισσοτέρων μυϊκών ομάδων η οποία σε συνδυασμό με την λανθασμένη στάση σώματος οδηγεί στην συστολή και βράχυνση του μυός (πιάσιμο) την εμφάνιση των πυροδοτικών σημείων (trigger point) με τελικό αποτέλεσμα τον πόνο. Στους προδιαθεσικούς παράγοντες συγκαταλέγονται ο υποθυρεοειδισμός, υπογλυκαιμία, ψυχολογικές διαταραχές, διαταραχές ύπνου, ρευματοειδείς παθήσεις και άλλες ορμονικές παθήσεις-καταστάσεις (εμμηνόπαυση, δυσμηνόρροια) όπως επίσης άτομα με διατροφικές ελλείψεις (B1, B6, B12 και φολικό οξύ).
Ο «κλασσικός» ασθενής με trigger points θα αναφέρει πόνο συνήθως στις εξής περιοχές : Κεφάλι, αυχένας, ώμος, μέση (οσφυϊκή περιοχή) . Θα έχει πόνο τοπικά ο οποίος όμως δίνει αντανάκλαση σε άλλα σημεία του πάσχοντος μυ. Πιθανόν να έχει παρατηρήσει περιορισμό του εύρους της κίνησης όπως επίσης και συμπτώματα παραισθησίας (μούδιασμα, καρφίτσες, ηλεκτρικό ρεύμα), μυϊκή αδυναμία με δυσκαμψία.
Στα πλαίσια της θεραπευτικής αντιμετώπισης του ασθενούς πρέπει ο ιατρός να δει ταυτόχρονα με τα συμπτώματα και τις αιτίες οι οποίες προκαλούν στον κάθε ασθενή το πρόβλημα. Πρέπει να του δοθούν κατάλληλες οδηγίες ούτως ώστε να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στην καθημερινότητα του και να σταματήσει η εμφάνιση και δημιουργία νέων trigger point. Μια μέθοδος αντιμετώπισης και «λύσης» των trigger points είναι το Dry Needling (μέθοδος ξηράς βελόνας). Ο θεράπων ιατρός τοποθετεί την βελόνα στον πάσχοντα μυ όπου προκαλείται με μηχανικό τρόπο εκπόλωση των μυϊκών ινών προκαλώντας μια σύσπαση τοπικά (νωτιαίο αντανακλαστικό) Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την τοπική χαλάρωση απενεργοποίηση του trigger point, αποκατάσταση του φυσιολογικού μήκους του μυός, της τριχοειδικής κυκλοφορίας και της οξυγόνωσης του. Παρόμοιο αποτέλεσμα ,έχουν δείξει μελέτες, επιτυγχάνεται μέσω της έγχυσης τοπικά φαρμακευτικών ουσιών.
